Oparzenia

Oparzenia słoneczne

Są często spotykane w sezonie letnim i miał z nimi do czynienia każdy ten, kto chociaż na chwilę zapomniał o tym, że odpoczynek na słońcu musi wiązać się z właściwą ochroną.

Aby jak najlepiej dopasować leczenie do zaistniałych objawów musimy właściwe ocenić oparzenie.
Są one sklasyfikowane według trzech stopni:

Oparzenia stopnia I to oparzenia łagodne i powierzchowne, na skórze pojawia się zaczerwienienie i odczuwalne jest pieczenie. W tym stopniu oparzenia nie powstają pęcherze.

Oparzenia stopnia II to oparzenia głębsze i/lub bardziej rozległe. Powierzchnia skóry na początku jest bardzo zaczerwieniona, a odczuwane pieczenie jest znacznie bardziej bolesne. Po pewnym czasie naskórek może zacząć się rozwarstwiać, a między skórą właściwą, a naskórkiem pojawi się płyn tworząc czasami znacznej wielkości pęcherze.

Oparzenia stopnia III to już poważne oparzenia, przeważnie głębokie lub zajmujące znaczne powierzchnie ciała. Pęcherze po pęknięciu często uwidaczniają często głębokie rany.

Przy leczeniu oparzeń pierwszego i drugiego stopnia (pod warunkiem ich małej powierzchni) możemy skorzystać z szeroko dostępnych w aptekach preparatów lub „domowych sposobów”. Jednak są sytuacje w których każde oparzenia II stopnia należy konsultować z lekarzem, a są nimi: oparzenia na twarzy, genitaliów, oparzenia u osób chorych na serce, leczących się na choroby układu oddechowego i pacjentów chorych na cukrzycę.

Pierwsza pomoc w oparzeniach polega na jak najszybszym schłodzeniu oparzonego miejsca, jeśli poparzone są kończyny, należy jak najszybciej pozbyć się biżuterii która po spuchnięciu tkanek może powodować martwicę.

Warto zapamiętać zasadę 3 x 15 która mówi o tym, że oparzone miejsce schładzamy przez 15 minut, wodą o temperaturze 15° C, polewając nią z wysokości 15 centymetrów.

Powstałych pęcherzy nie wolno przekłuwać. Jeśli poparzenie jest głębokie lub pęknięte pęcherze uwidaczniają ranę należy pamiętać, że nie wolno jej dezynfekować żadnymi substancjami które mogą powodować zmianę barwy tj. jodyna, gencjana itp. Znacznie utrudnia to późniejszą ocenę wielkości, głębokości i czystości rany, utrudniając tym samym leczenie.

W oparzeniach II i III stopnia (przy występowaniu pęcherzy lub ran) najważniejsze jest właściwe zabezpieczenie miejsca oparzenia gdyż leczenie będzie wymagało konsultacji lekarskiej, gdyż przerwanie tej jednej z najważniejszych barier obronnych naszego organizmu powoduje ogromne ryzyko powstania zakażeń, a nawet sepsy.

Najlepszymi sposobami pomagającymi nam w leczeniu oparzeń jest użycie pianki Panthenol (możesz schłodzić ją przed użyciem) która świetnie łagodzi i zapewnia natychmiastowe nawilżenie oparzonego miejsca, innymi sposobami mogą być okłady ze schłodzonych kompresów żelowych – należy jednak pamiętać o ich owinięciu przed kontaktem z oparzonym miejscem, w celu uniemożliwienia mechanicznego uszkodzenia skóry.

Innymi skutecznymi domowymi sposobami jest zastosowanie przekrojonego liścia aloesu którego sok złagodzi oparzenie i uśmierzy ból, możesz tez nałożyć na oparzone miejsce miód przyśpieszy on gojenie, przyniesie ulgę w pieczeniu i zadziała przeciwbólowo.

W przypadku powstania bąbli zastosowanie znajdują też leki homeopatyczne np. Cantharis 15 CH

Nie należy oparzonej skory natłuszczać ciężkimi odżywczymi maściami, na etapie leczenia najważniejsze jest dbanie o właściwe nawilżenie skóry lekkimi szybko wchłaniającymi się kremami, które przyczynią się do szybszego odnowienia uszkodzonego termicznie naskórka.

Nie bójmy się korzystać ze słońca, ale róbmy to z rozsądkiem.

2017-05-22 03:34:59